Live Life, “A new Chapter” – Deel 3

Chicago

Na een adrenaline-vol weekend verlaten we de staat Indiana om verder te reizen up north naar staat nummer 15 Illinois voor een bezoek aan Chicago. Het is maar een kort ritje dus we zullen in principe vroeg in Chicago aankomen op papier, theoretisch gezien. Je voelt het al aankomen, zo loopt het dus niet. Het begint ’s morgens al bij het uitchecken uit het Comfort Inn in Carmel. We raken aan de praat met John behind the desk en de conciërge komt er ook bij en we zijn zo een uur verder. Gezellig en juist die interactie met de gewone Amerikaan vinden wij leuk en dat blijft ons de overkant van het waterplas overtrekken. Als we dan eindelijk alles weer in hebben geladen van boodschappentas tot koffer tot wastas starten we onze pakezel en zijn we er weer weg van.

De auto geeft meldingen af die ons laat denken dat ze een beetje overwerkt raakt. Geen technische problemen maar we krijgen een melding dat we ergens waar we niet moeten rijden namelijk door een lake??Ach ze heeft toch al veel miles moeten tuffen dus ze mag ook een keer van de wap zijn. Dat vroeg in Chicago aankomen was al niet meer zo vroeg door ons koffie uurtje vanmorgen bij John en nu gaan overal alle alarmbellen af in verband met een “tornado–warning”…..In 1e instantie keek ik naar de lucht en dacht ik dat het wel mee zou vallen maar in Texas hebben we wel geleerd dat de alarmen niet voor niets worden afgegeven en het kan ineens en dan echt ineens omslaan dus we gaan toch van de snelweg af. Inmiddels begint het inderdaad weer hevig te regenen en stoppen we bij de Kentucky Fried Chicken (in Illinois wel maar in Kentucky hebben we ze niet gezien). Inmiddels is het verzoek van “take shelter”er ook al bijgekomen dus we wachten binnen tot het ergste weer voorbij is….fingers crossed. Als we dan na een half uurtje weer verder kunnen hoeven we onze Jeep nog net niet om te toveren tot een amfibie voertuig. Er is zoveel regen gevallen dat de straten overstroomt zijn.

Vroeg in de ochtend in Chicago aankomen is dus nu vroeg in de middag geworden maar we mogen niet klagen want we hebben weer een tornado ontdoken. De stad doet wel zijn naam eer aan met “Windy City”. We krijgen nu nog niet de goede indruk denk ik achteraf want bijna alle gebouwen hangen in de mist…tja de naam wolkenkrabbers is dus niet zomaar verzonnen.

Ons hotel Club Quarters (nou ja ons, je moet het breed zien) ligt in hartje Chicago aan de riverwalk schuin tegenover The Magnificient Mile en recht tegenover Trump Tower. We hebben gekozen voor valet parking dus we geven de sleutels af en zwaaien onze pakezel uit. Die kan ook even een paar dagen bij gaan komen want in Chicago hebben wij haar niet nodig. ’s Avonds gaan we een hapje eten bij Giardino’s, famous for his stuffed pizza’s.

Goodmorning America…..Dit programma word hier om de hoek opgenomen en je kunt gewoon voor de raam gaan staan en kijken naar de opnames of live beelden: whatever it is…..

Deze keer zit er geen ontbijt bij want dat was ons te duur….$20 pppn. Dat eet ik echt niet op hoor. En trouwens, er een Prêt á Manger hier vlakbij en daar hebben ze heerlijke croissantjes, brownies en koffie. Tijdens deze reis komen we alle vier de seizoenen tegen. De afgelopen weken hebben we alleen in de korte broeken-modus gezeten en nu word het toch wel frisser in de Windy City maar wel droog deze dag dus jasje mee en wandelen. Ook Chicago is een grote stad en wij wandelen graag maar we pakken eerst de elevated-train (de beroemde bovengrondse) en zo zie nog wat van de stad. Bij Soldier Field stappen we uit en wandelen richting Lake Michigan, zo ongeveer het grootste meer van de Amerika. Soldier Field is het thuis stadion van de Chicago Bears. Het is niet alleen een stadion maar ook een monument. De naam “Soldier Field” is een eerbetoon aan de krijgsmacht. Er is een memorial waterfall of bewonder d gedenkstenen voor de gevallen soldaten. Als je door de parken wandelt kom je uit in Grant Park bij de Buckingham Fountain. (bekend van Married with Children tv serie). Vanaf die plek heb je een prachtig uitzicht en kun je met je voetjes pootje baden in Lake Michigan. Naast het hotel zit een restaurant waar je heerlijke pasta en steaks kunt eten en na 15 km te hebben gewandeld vandaag vinden we het wel welletjes en kruipen we op tijd onder de wol.

Op de Chicago (zo heet de 253 km lange rivier) kun je ook kayakken of een riviercruise nemen. Zoals wel bekend zijn memorials erg belangrijk in Amerika en in grote getale aanwezig. Zo ook het Vietnam Veteran Memorial aan de Riverwalk. In de middag als we de Riverwalk aan het wandelen zijn komen we langs het hotel en besluiten even een time-out te nemen want de teller staat alweer op 13 km en willen vanavond ook nog naar de Magnificient Mile. Deze straat staat vol dure pandjes en exclusieve winkels en op het einde vinden we ’s avonds Hancock Tower, je weet wel die met dat kiepwandje op de 103e verdieping. Daar heb ik geen informatie over want voor geen goud dat ik dat doe.

In de zomer hebben ze in Chicago “Celebrating Summer”, dan word er aan de Navy Pier op elke woensdag om 930PM en zaterdag om 1015PM vuurwerk afgestoken. Een prachtig spektakel. Je hebt een wijds uitzicht over het Lake dus prachtig om te zien.

Chicago heeft ons verrast, een prachtige stad vol mooie gebouwen, leuke mensen, een sfeervolle Riverwalk, museums en parken. En als je in de zomer lekker weer hebt kun je lekker aan het strand liggen aan Lake Michigan.

Missouri

Het is weer tijd om verder te gaan en als we Chicago verlaten zoeken we de stamkroeg op van Al Capone. Het is zo’n dingetje om te hebben gezien. Nou de verwachtingen zijn iets te hoog, wat een krot. We rijden door want van binnen zal het niet veel beter zijn.

We gaan richting staat nummer 16: Missouri, onderweg naar Springfield, de oorsprong van route 66. Het is een rit van een uurtje of acht dus we zoeken een tussenstop. Dat word St. Louis zodat we de Gateway Arch van dichtbij kunnen bewonderen. Het is een boog van 192 meter hoog die de poort naar het westen symboliseert. Onder de Arch ligt een park waar je heerlijk kunt wandelen aan de Mississippi river, hij staat na de hevige regenval van de laatste tijd nogal hoog, zo hoog dat de kade overstroomt is.

De volgende dag rijden we door naar Springfield, op bezoek bij Johan en Coby. Johan is eigenaar/oprichter van USA4ALL. Ik help nu al een tijdje mee als moderator in de USA4ALL FB groep. We hebben elkaar al een keer in Nederland ontmoet tijdens een USA4ALL meeting met Johan en Wop. Johan, Coby en de kinderen hebben vakantie en gaan ons een paar dagen entertainen in de omgeving. Zij zijn zo’n 10 jaar geleden geëmigreerd naar Amerika en ze missen natuurlijk Nederlandse producten, dus de Zaanse mayo, curry, drop en nasi kruiden van Knorr worden hartelijk ontvangen! We nemen voor de hondjes iets mee zodat de familie voorlopig bij elke piep aan ons word herinnerd.

Ze hebben al meer van Amerika gezien dan menig Amerikaan zelf. Wij blijven in het Greenstay Suites in Springfield en gaan daar ons eerst opfrissen alvorens we naar Johan en Coby gaan. Ze hebben ons uitgenodigd om te komen BBQ-en. Brabantse gezelligheid in Amerika! We hebben er een eerste gezellige avond opzitten en hebben gezellig bij kunnen kletsen. We hebben natuurlijk wel app contact gehad maar dat is toch anders dan in levende lijve. We ontbijten de volgende dag, onze 17e trouwdag op tijd en gaan Johan en Coby op halen om naar Branson te gaan. De kinderen Nicolle en Stan, de hondjes Milo en Titan laten we natuurlijk niet thuis. In Branson, in het hart van de Ozark Mountains bezoeken we een enorm grote souvenirshop. Voor de vrouwen spek naar hun bek natuurlijk. Vanuit Branson rijden we door naar Table Rock State Park. Op een hoger gelegen stuk hebben we een prachtig uitzicht over de Table Rock Dam. We maken nog een pitstop aan Table Rock Lake een heerlijke rustige plek waar je kunt jetskiën, kanoën.

De volgende dag gaan we met zijn allen naar de andere hoek in Missouri naar Elephant Rocks State Park. Natuurlijk vernoemd naar de grote granieten rotsblokken. Je kunt er een wandeling maken die langs de mooiste stukjes komt. Als we dan toch in de buurt zijn doen we ook Johnson Shut Ins aan….rotsformaties die zijn gesneden door de waterstromen en die een soort natuurlijke glijbanen vormen en waar je heerlijk kunt zwemmen. Tip: zorg voor goede waterschoenen, die heb je nodig.

Eigenlijk zouden we een dag 2 of 3 blijven maar we hebben het gezellig samen en besluiten er nog wat dagen aan vast te plakken. Dat is het fijne als je niets vooruit plant of boekt, je bent zo vrij als een vogel. We gaan samen nog naar Dogwood Cayon, park wat in handen is van de eigenaar van Bass Pro Shops in Amerika. Daar koop je alles wat ook maar met outdoor te maken heeft: jagen, kamperen, boten noem het maar op. Het park is prachtig aangelegd en een welkome verrassing als je even wilt ontsnappen aan drukte en wilt relaxen in de natuur.

Dan is er de laatste volle dag en dan gaan we schieten. Iets wat ik al heel lang wil en het liefst niet op en shootingrange met tientallen anderen. Johan heeft een adres vlakbij Springfield, in de bossen op een afgelegen plek. We rijden eerst langs de Walmart voor kogels. Ik ben blij dat de parasol die we in Florida hebben gekocht voor op het strand nog in de kofferbak ligt want het is heet. Gelukkig hebben we Johan bij hij legt ons uit hoe je een handwapen veilig gebruikt, vult en afvuurt. Snondeknetter wat gaaf is dit om te doen. Dit smaakt naar meer. Wel op een schietbaan hoor. We trakteren ons op een ijsje bij Freddy’s om even te ontladen maar de adrenaline blijft bij mij nog best lang nagieren. We rijden terug naar het huis van Johan en Coby om nog wat te relaxen in deze hitte.

Op de terugweg rijden we door Seymour, daar waar de Amish leven. Ik houd niet zo van aapjes kijken maar nu doen we het toch zelf ook. We blijven wel in de auto want er zijn verhalen bekend van mensen die een shotgun op zich gericht kregen. De Amish zijn nogal gesteld op hun privacy. ’s Avonds gaan we met zijn allen nog een hapje eten en daarna moeten we voorlopig afscheid nemen, want morgen gaan we onze reis weer vervolgen. We hebben een warm en gastvrij welkom gehad, met superleuke dagen waarin we veel gelachen en gezien hebben en vrienden aan over hebben gehouden.

Kansas

Colorado

In Denver logeren we een paar dagen in het Wingate by Wyndham in Loveland aan de voet van de Rocky Mountains. Vlakbij ligt Denver, wat precies 1 mile boven de zeespiegel ligt. Vandaar de naam “Mile High City”. De zondag blijven eerst lekker op de hotelkamer want het is Formule 1 dus manlief zit voor de buis gekluisterd en daarna gaan we nog even Denver in. Na het eten gaan we op zoek naar een plek waar we een mooi uitzicht hebben over Denver en ons is verteld dat dat in de bergen te vinden is, bij het graf van Buffalo Bill. Hij was een bekende uit het wilde westen en werd beroemd na een wedstrijd buffel schieten. Na zijn dood werd hij begraven op Lookout Montain in Colorado met een mooi uitzicht over de Great Plains. De volgende dag staan we op tijd op en rijden we naar de ingang van Rocky Mountain National Park.

De Trail Ridge Road, een 48 mile lange geasfalteerde weg tussen Estes Park en Grand Lake. 11 mile van deze weg reist boven de boomgrens op 11.500 voet waarna je door klimt (lees: rijd) naar een hoogte van 12.180 voet. Hier heb je behoorlijk wat spectaculaire en fascinerende uitzichten. Deze hoogte zijn wij in ons kikkerlandje natuurlijk niet zo gewend en dat merken we gelijk als we boven zijn. De lucht is ijler op deze hoogte en je wordt vanzelf kortademiger, zonder iets te hoeven doen. In de winter is deze weg gesloten vanwege de sneeuw en nu wij er zijn, in juni ligt de sneeuw nog zo hoog dat ik er niet over heen kan kijken. Ongelofelijk. Op de weg terug naar beneden komen we de Colorado rivier tegen. De Continental Divide deelt het in 2, een deel van het water gaat naar de Pacific Ocean via de Grand Canyon en het andere gaat naar de Atlantic Ocean via de Mississippi.

South Dakota

Als we de staat Colorado verlaten doen we de staat South Dakota aan, nummertje 20. We logeren een paar nachtjes in Keystone (je bent hier echt in het midwesten) in de Black Hills, in het Ramada by Wyndham. Op weg daar naar toe komen we eerst langs “Crazy Horse”, een monument waar al jaren aan word gewerkt en wat naar verwachting nog een jaartje of 70 gaat duren. Het is een eerbetoon aan Tashunka Witko, wat steigerend paard betekent. Bij “Mount Rushmore” parkeren we de auto en lopen naar de berg waar de vier presidents koppen in een berg zijn uitgehakt. George Washington omdat hij de 1e president was, Thomas Jefferson omdat hij de schrijver was van de onafhankelijkheidsverklaring, Theodor Roosevelt omdat hij Amerika economisch heeft laten groeien en Abraham Lincoln omdat hij stond voor de afschaffing van de slavernij. Keystone is niet groot, zo ongeveer een straat groot maar heeft ontzettend veel “midwest sfeer”.

Als we de volgende dag bij de buurman ontbeten hebben rijden we naar Custer State Park zo’n 20 mile verderop. Een mooi natuurpark met ook weer veel wildlife en tunnels waar je maar net met de auto doorheen past. De dag vliegt voorbij in zo’n natuurgebied want je weet niet waar je moet kijken en komt tijd en ogen te kort.

Wyoming

We overnachten het Buffalo Inn in Buffalo en onderweg komen we Devils Tower tegen, een immense verschijning. Al 50 miljoen jaar oud en 386 meter hoog. Het is hoogstwaarschijnlijk het magma uit de aarde wat gestold is en in de loop der jaren omhoog is gedrukt. Het is een klein klimmetje naar de voet van Devils Tower maar vanuit daar kun je er helemaal omheen lopen, het is zo’n twee kilometer.

Vanuit Buffalo rijden we naar Cody waar we weer een aantal dagen verblijven om vanuit daar Yellowstone National park te verkennen. We verblijven in een mountain lodge: The Cody.

Yellowstone stond al langer op ons verlanglijstje maar het lag op eerdere reizen niet op onze route. Telkens als we denken dat het niet mooier kan vallen we weer in verbazing. Yellowstone heeft prachtige lakes, wandelroutes, uitzichtpunten en een achtvormige looproad van meer dan 200 km waardoor je langs alle highlights in het park komt.

Tijdens de rondrit op de looproad stoppen we langs de weg en stap ik uit want er staat een ranger en daar word je met een gesprekje altijd wijzer van. Robert rijd een klein stukje door om de auto te parkeren en komt dan terug. Intussen dat ik aan het babbelen ben krijgt de ranger een noodoproep en moet weg. “Watch your self” wordt er nog gezegd. Intussen schiet ik met mijn camera nog wat foto’s (want die had ik nog niet) maar het lachen vergaat me snel. Er komt een pickup truck op me af gereden en een vrouw roept: “Ma’am behind you”. Dus ik draai me om, terug en ik draai me weer om want ik geloof mijn ogen niet. Een zwarte beer op 3 meter afstand. OMG ik krijg het me toch warm ineens en spring bij deze mensen achter in truck, een stukje veiliger leek ons. Inmiddels staat er een hele file en mijn man staat daar ook in want hij kon de auto niet kwijt. De zwarte beer graast op zijn gemak verder aan het gras en maakt zich niet druk. Nou mijn adrenaline niveau is niet te meten nu…Een onvergetelijke ervaring maar ik ben me er ook echt wel van bewust dat ik heel veel geluk heb gehad.

Via de Beartooth Highway (een van de mooiste wegen die er te rijden zijn in onze ogen) en Chief Joseph scenic byway verlaten we dit deel van Yellowstone…Morgen weer een dag.

Die dag staan de geysers en de hotsprings op het programma. We gaan eerst op zoek naar Old Faithful, een van de meest actieve geysers van de wereld. Om de 92 minuten spuit hij zo’n 32000 liter de lucht in, 56 m hoog. Het smeltwater van de sneeuw en het regenwater trekken in de grond en door het magma (vloeibaar en heet gesteente) word het water verhit en door de druk onder de grond komt de stoom en het kokend water met kracht naar boven. Voor de volgende attractie moeten we een stukje verder naar boven naar: Grand Prismatic Hot Spring….Bij de hot springs zie je wel veel stoom verschijnen maar het blijft aan de oppervlakte. Het verhitte water koelt af als het bij de oppervlakte komt en slaat weer neer. Er zijn geen smalle ondergrondse gangen zodat er geen druk opgebouwd word net als bij de geyser Old Faithfull. De hotsprings hebben prachtige, felle kleuren en zijn heerlijk warm. Het ziet er verleidelijk uit maar een duik nemen is niet aan te raden. Het verleidelijke verdwijnt overigens snel al je er in de buurt komt want het ruikt er zoals rotte eieren. De kleuren ontstaan namelijk door de verschillende soorten bacteriën die in het water zitten.

Yellowstone National Park is ontzettend groot en onbeschrijfelijk mooi. Ze zeggen weleens “save the best for last”, maar het is ook zo (zonder alle andere parken teniet te doen) maar Yellowstone is toch wel de kers op de taart. Het is ook ons laatste nationale park op deze reis want vanuit Jackson waar logeren in Elk Refuge Inn met een onbetaalbaar laatste uitzicht op de bergen, rijden we naar Salt Lake City. Daar brengen we onze laatste paar dagen door. We bezoeken Temple Square, het hoofdkwartier van de Mormoonse kerk, waar je overigens niet naar binnen mag maar in Het Tabernacle wel. Hierbinnen vind je een van de grootste orgels ter wereld met meer dan 11000 pijpen. Tegenover het Tabernacle bevind zich Family History Library, hier kun je gratis alle informatie opzoeken over je voorouders. In het Rl hotel Salt Lake City genieten we nog even van de zon aan het zwembad en zal ik ruimte moeten creëeren in de koffer voor alles wat er mee terug gaat vanuit de USA.

LIVE LIFE

Na bij 23000 km, 1 camper, 2 auto’s, 22 staten kunnen we met recht zeggen dat we Amerika gezien (klein stukje ervan maar toch) en beleefd hebben en ik heb er maar één woord voor: GOUD!

Alles wat ik in mijn reisverhaal heb gedeeld is maar een fractie van onze tijd hier. Het is met geen pen te beschrijven wat onze ogen allemaal gezien hebben. De drie maanden reizen in een land waar we ons thuis voelen zit er op maar deze gouden herinnering pakken ze ons nooit meer af. #LIVELIFE

Ongelofelijk wat we hebben meegemaakt….Onvergetelijk wat we hebben gezien….Dankbaar dat we dit hebben kunnen doen

Ben je na het lezen van het reisverhaal ook benieuwd naar meer foto’s zodat je een beeld hebt bij het verhaal kijk dan eens op mijn Polarsteps.

Laat me weten wat je er van vind en heb je vragen stel ze gerust in de FB groep USA4ALL.

De reis in Amerika zit erop maar we gaan nog niet naar huis…..Vanuit Salt Lake City vliegen we naar Toronto in Oost Canada voor een rondreis van een maandje. Deze vind je in deel 4….Coming Soon!