Dit jaar geen Road Trip door ons geliefde Amerika. Omwille van tijdgebrek, hebben we namelijk een cruise geboekt vanuit New York naar New England en Canada. New York staat al heel lang op ons to do lijstje en volgens onze erg betrouwbare Moon reisgidsen zijn de havensteden aan de Oostkust geweldige locaties. Na wat opzoekwerk blijkt dat Princess Cruise erg goed scoort met hun New England & Canada Cruise en hopelijk kunnen we dat binnen een tiental dagen bevestigen.

Princess Cruisse

Dag 1: van Brussel naar New York

Donderdag 19 september 2019. Zoals voorzien land onze Boeing 737 stipt om 1:00 PM op de JFK Airport in New York. We zijn deze morgen om 10:30 u opgestegen vanuit Brussels Airport. Omwille van het tijdsverschil is het vandaag een extra lange dag en daarom hebben we voorbije nacht een overnachting geboekt in het Thon Hotel aan Brussels Airport. Daar hebben ze een shuttle service naar de luchthaven en een bewaakte parking voor de duur van onze reis.

Zodra je in de USA geland bent kom je automatisch bij Immigrations terecht en dat betekent altijd aanschuiven. De drukte hier is echter de grootste die we in de USA tot nu toe gezien hebben. Omwille van de lange wachttijd staat alle bagage van onze vlucht al gestapeld. Nu nog door de douane en dan kunnen we eraan beginnen.

Eenmaal buiten gaat het snel, we zitten binnen de kortste keren in een comfortabele Yellow Cab en ontvangen een warm welkom van de Indische chauffeur. De rust is echter van korte duur want de verkeersdrukte neemt toe en het is stapvoets aanschuiven om op de I 495 te geraken. Via de Queens Midtown Tunnell bereiken we Manhattan en na een rit van ongeveer 1 uur staan we voor de deur van het Mayfair Hotel in 49th Street tussen Broadway en 8th Avenue.

We ontvangen de kamersleutels van een Belgische mevrouw die al jaren in New York woont en kunnen onmiddellijk onze kamer betrekken. Het reisbureau waar we de cruise hebben geboekt, heeft ons dit hotel aangeraden omwille van zijn zeer gunstige locatie. Hierover kunnen we nu nog niet oordelen maar over de kwaliteit van de kamer wel, en die is ondermaats. Klein en verouderd met een raampje dat uitgeeft op een aardedonkere zijsteeg en niet al te proper. Ruimte om valiezen te zetten is er amper en met twee tegelijk in de badkamer is onmogelijk.

Binnen de kortste keren slaan we dan ook de inkomdeur achter ons dicht. Volop zon en een lekkere 26 °C brengen ons onmiddellijk in vakantiestemming. Onze eerste bestemming is Top of the Rock in het Rockefeller Center.

De ingang ligt op 50th Street tussen 5th en 6th Avenue en een ticket kost 38 $. De lift met transparant dak geeft een duizelingwekkend zicht op de meer dan 250 m hoge en spectaculair verlichte liftschacht. We stappen uit op de 68ste verdieping maar kunnen via de trappen nog 2 etages hoger tot op het bovenste dek. Het uitzicht is overweldigend. Er zijn van die locaties die je al zo vaak op TV of in boeken gezien hebt, dat je denkt dat ze niet meer zullen imponeren. Niets is minder waar want daar staan, overtreft echt alles.

Rockefeller Plaza blakert in de zon. Moeilijk voor te stellen dat hier binnen enkele maanden zal geschaatst worden. Op nu naar de Disney Store op Broadway. Hier hadden we ook wel meer van verwacht, zowel de inrichting als het aanbod zijn niet echt spectaculair. Onze volgende bestemming is dat zeker wel: Times Square. Wat een belevenis!

Het is ondertussen 6:00 PM en het is hier erg druk. We duiken enkele souvenirshops in maar overal is het aanschuiven. Dank zij onze allerliefste kleindochters is een bezoek aan het plaatselijke Hard Rock Café in elke grote Amerikaanse stad, een must geworden. We wandelen verder langs 7th Avenue naar Macy’s en hopen op de kerstversiering. Jammer genoeg gaat Santaland pas volgende week open. We genieten van een koffietje bij Starbucks en proeven de kerstsfeer in de romantische Christmas In New York shop. Het is ondertussen 11:00 PM maar New York is klaarwakker. Voor ons was het echter een hele lange dag en wij worden moe. Via Broadway zijn we snel op de 49th street. Er is heel veel te beleven op wandelafstand van ons hotel. De locatie is inderdaad prima maar als we de deur van onze hotelkamer achter ons dichttrekken, lijkt de glitter en de glamour van Times Square toch ver weg. Gelukkig is het een zeer comfortabel bed, en maar goed ook want morgen staat er veel op het programma.

Dag 2: New York

Daar het Mayfair Hotel geen ontbijt serveert, raad de receptionist ons de Times Square Diner & Grill op 8th Avenue aan. Goeie tip. Heel dichtbij, vriendelijk, netjes en snel. Hier komen we morgen terug.

Brooklyn

 

Volgens onze Moon reisgids moet je Manhattan ontdekken via Brooklyn Bridge. In 50th Street nemen we dan ook metrolijn C Downtown richting Brooklyn en stappen af in station High Street- Brooklyn Bridge, een rit van ongeveer 25 minuten. We wandelen door het Cadman Plaza Park en via Clark Street bereiken we de Brooklyn Heights Promenade. Een absolute aanrader. De overbekende Manhattan Skyline is indrukwekkend en situeert zich majestueus tussen het Statue of Liberty links en de Brooklyn Bridge rechts.

Het is hier gewoon zalig en we genieten met volle teugen onder een deugddoend zonnetje van de levensgrote postkaart aan de overzijde van de East River. Via de Brooklyn Bridge Promenade geraken we op het voetgangersdek van New York’s meest bekende brug.

De wandeling onder een stralende zon is ronduit geweldig en dit is vast en zeker wel de meest indrukwekkende wijze om Manhattan te betreden. De Promenade eindigt aan de City Hall en heeft een lengte van 2 km. Door de vele “foto- en gewoon genieten” stops, doen we er echter meer dan een uur over.

Rondom City Hall is het een drukte van jewelste want hier gaat straks de wereldwijd georganiseerde klimaatbetoging van start. Onze volgende bestemming is het 9/11 Memorial Monument op Ground Zero. Dit is het herdenkingsmonument voor de slachtoffers van de terroristische aanslagen op het World Trade Center in 2001. We starten met een bezoek aan het 9/11 Museum en daar hebben we op voorhand inkomtickets op uur voor gereserveerd. We moeten er om 1:00 PM zijn en als we dan de zeer lange wachtrij aan de kassa zien, zijn we erg blij met onze reservatie.

We doen de audio tour. Via een lange roltrap dalen we af tot op funderingsdiepte van de vroegere WTC torens. Onmiddellijk ervaren we de emoties van een gebeurtenis die letterlijk in ons geheugen gegrift staat. Al wandelend tussen de funderingsresten van de eens zo majestueuze Twin Towers, wordt deze gruwelijke gebeurtenis van minuut tot minuut gereconstrueerd. Je wordt er gewoon stil van. En ook al staat dit museum bovenaan de lijst van New York’s populairste toeristische attracties, toch wordt alles heel sereen en met het meeste respect behandeld. In het laatste gedeelte is fotograferen niet meer toegelaten. Hier bevinden zich de foto’s en persoonlijke bezittingen van de slachtoffers en hier wordt het echt stil. Heel ontroerend.

Buiten, op Ground Zero, werden op de plaats waar de twee torens van het World Trade Centre stonden, twee even grote waterbassins gebouwd. Aan de zijwanden stroomt het water naar beneden om te verdwijnen in een ogenschijnlijk bodemloze put. De beide constructies worden omzoomd door een stalen kader waarin de namen van alle 2 977 slachtoffers zijn uitgesneden. Dagelijks wordt op de verjaardag van de slachtoffers een witte roos aan hun naam geplaatst.

Onder een staalblauwe hemel en een stralende zon wandelen we verder richting Wintergarden. Alle glasplaten van deze indrukwekkend mooie serre sneuvelden bij de aanslag van 9/11. Hier nemen we de tijd om de emoties van de voorbije uren weg te spoelen met een lekkere kop koffie.

Wegens tijdsgebrek slaan we een bezoek aan The Statue of Liberty over maar we gaan wel naar Battery Park waar je er het beste zicht op hebt. Daar stoten we terug op de mensenmassa van de klimaatbetoging en toevallig passeren we hier Bjorn Soenens die er voor de VRT een verslag maakt. ’s Avonds vertellen ze op CNN dat er om en bij de 60 000 deelnemers waren.

Via Wall Street wandelen we naar South Street Seaport. Dit was ooit de drukste haven van de Verenigde Staten en hier zou je blijkbaar de rijke maritieme geschiedenis van New York kunnen herbeleven. Fulton Street, in het centrum van de wijk was vroeger één van de drukste straten van de stad. Thans is het nog gewoon een drukke winkelstraat. De shops en restaurants in de omgeving van het Seaport Museum hebben allemaal wel een maritiem uiterlijk maar nog weinig originaliteit. Vanaf de pier heb je er wel een mooi zicht op de Brooklyn Bridge.

In Fulton Street is er tevens een metrostation voor lijn C Uptown en die hebben we nodig om terug op Times Square en in de buurt van ons hotel te geraken. Gisteravond was het erg druk op Times Square, vandaag is het een overrompeling. We worden gewoon meegedreven met de stroom. Ter hoogte van Bubba Gump Shrimp Co op 7th Avenue glippen we ertussen uit en genieten in een gezellig décor van een lekkere pasta met zicht op de levensgrote lichtreclames van de ABC News building.

Onze volgende halte is de Trump Tower op 5th Avenue. Na een grondige controle mogen we de lobby bezoeken, daar staan we versteld van de honderden verschillende Trump gadgets die in de giftshop te koop aangeboden worden. 5th Avenue heeft echter veel meer te bieden dan de Trump Tower. Het is één van ’s werelds duurste winkelstraten en dat is duidelijk merkbaar aan de extravagante etalages van de allerduurste merken.

Onze laatste stop van de dag is het feeëriek verlichte Rockefeller Plaza. Hier nemen we de tijd om nog even na te genieten van de overweldigende indrukken van vandaag. Op naar de Mayfair voor een laatste nachtje in ons afgeleefd kamertje. Morgenavond zal ons onderkomen hopelijk van een ander kaliber zijn.

 

Dag 3: New York

We hebben al vroeg deze morgen een bericht ontvangen van Princess Cruises dat onze boardingtijd verplaatst is van 1:30 PM naar 3:30 PM . Geen probleem, dan hebben we meer tijd in New York. Snel nog een telefoontje naar onze taxi en om 8:30 AM zitten we terug in de Times Square Diner & Grill voor ons ontbijt.

Central Park ligt op amper 10 minuten wandelen van ons hotel en dat gaan we dan ook doen. Via 8th Avenue belanden we op de Columbus Circle met centraal, wat dacht je… een standbeeld van Columbus. Central Park zal wel Amerika’s meest bekende park zijn en telt jaarlijks gemiddeld 25 miljoen bezoekers. En dat merken we onmiddellijk als we de West Drive richting Strawberry Fields inslaan. Het is zondag ochtend en stralend weer, ideaal voor alle denkbare buitenactiviteiten. We zien joggers, jongleurs, schilders, dagdromers, fietsers en veel toeristen. Strawberry Fields is een “quiet zone” in Central Park ter ere van John Lennon. Het bevindt zich tegenover de Dakota Buildings waar Lennon het laatste deel van zijn leven woonde en waar hij ook werd vermoord. De ronde vloermozaïek draagt de titel “Imagine”. Een straatmuzikant zingt enkele Lennon nummers maar de rust wordt behoorlijk verstoord als er een tweede muzikant komt opdagen en er een fikse ruzie ontstaat. We vervolgen ons pad tussen de weelderige begroeiing richting Bow Bridge, een romantische brug over een rimpelloos meer. Aan Ballfield’s Café stoppen we voor een lekkere kop koffie en daar hebben we een erg gezellige babbel met een zeer charmante fietster.

We verlaten Central Park aan 5th Avenue en bezoeken nog even de zeer luxueuze lobby van The Plaza Hotel. Dit was bij de opening in 1907 niet alleen een hotel, maar vooral de residentie van rijke Amerikanen waaronder de familie Vanderbilt. En die naam gaan we nog tegenkomen.

Dankzij de 2 uren extra kan er ook nog een bezoekje aan St. Patricks Cathedral af en dat is een absolute aanrader. Het is niet alleen een oase van rust in een megadrukke stad maar het is tevens ook een indrukwekkend gebouw met prachtige glas-in-lood ramen. Tijd voor onze taxi, maar toch eerst nog even langs Rockefeller Plaza. Blijft geweldig!

Om stipt 2:00 PM staat onze taxi, die we op voorhand boekten bij Go Airlink NYC, voor de deur van de Mayfair.  Het hotel verlaten kost ons geen moeite, New York City vaarwel zeggen daarentegen valt ons zwaar. Wat een fantastische stad!

Terug naar Brooklyn nu, want daar vertrekt de Regal Princess, het luxe cruise schip van Princess Cruisses dat ons voor een 8-daagse cruise naar New England en Canada zal brengen. We hebben Princess Cruises gekozen omwille van de vele positieve ervaringen van reizigers en omwille van hun vertrek en aankomst in New York.

Stipt 3:30 PM start de boarding van deck 11 en een half uur later openen we de deur van onze kajuit B 224. De koffers zijn er nog niet maar er komt al onmiddellijk iemand langs om te checken of alles naar wens is en te melden dat onze bagage er binnen een uurtje zal zijn. De bagagelabels hadden we via mail thuis ontvangen en hebben we deze morgen aan onze koffers bevestigd. We ontvangen ook onze persoonlijke Ocean Medaillon en dat is de sleutel tot werkelijk alles. Om 5:30 PM moeten we ons naar de aangeduide locatie begeven voor de verplichte “Safety Assembly”. Daarna haasten we ons naar deck 16 want daar start de “Sail Away Celebration”. De spetterende welkomstshow, het spectaculaire zicht op Manhattan en de aangename warmte van de ondergaande zon maken dit moment onvergetelijk.

 

 

Op de tonen van “Love Boat” zet de mastodont zich in beweging. We passeren Lady Liberty die ons hoffelijk uitzwaait en langzaam maar zeker verdwijnt Manhattan in de verte. Als we onder de Verrazzano Bridge passeren verdwijnt de zon achter de einder en is er nog weinig van de kustlijn te zien. We maken ons klaar voor het dinner in restaurant Concerto. De bediening is erg vriendelijk maar verloopt niet al te vlot. Het is echter het wachten waard want alles is erg lekker. Toch nog net op tijd voor de tweede vertoning om 10:00 PM van de show van vanavond. Jammer genoeg wordt die omwille van een technisch probleem afgelast. Geen nood want op een schip van dergelijke omvang is er altijd wat te beleven. In tegenstelling tot de twee voorbije nachten kijken we vanavond wel uit naar de terugkeer naar onze kamer die voor de eerste avond van enkele leuke attenties is voorzien. Hier gaan we het vast en zeker zeven nachten uithouden.

 

Dag 4: Newport

Geslapen als een roos en honger als een paard. De zeelucht?

Voor het ontbijt gaan we opnieuw naar restaurant Concerto. Weeral erg lekker maar de bediening loopt nog altijd niet gesmeerd. Onze eerste aanlegplaats is het kuststadje Newport in de staat Rhode Island. Ons schip heeft daar deze morgen rond 7:00 AM de ankers uitgegooid op enkele mijlen voor de kust want de haven is niet uitgerust voor schepen van deze omvang. Om 8:00 AM worden de water shuttles te water gelaten om ons naar het vasteland te voeren. In het haventje van New Port is er een Visitor Center en daar nemen we de bus die ons na een ritje van een 10tal minuten afzet aan onze eerste bestemming voor vandaag.

Aan het einde van de 19e en begin van de 20e eeuw was Newport de geliefde badplaats voor welgestelde Amerikanen. Zij bouwden grote vakantiewoningen om daar de zomers door te brengen. Eén van die meest luxueuze villa’s is The Breakers en die gaan we bezoeken. The Breakers werd gebouwd door de familie Vanderbilt en jawel… dat is dezelfde als die van eergisteren in The Plaza Hotel. Deze steenrijke Amerikaanse familie vergaarde haar rijkdom met voornamelijk spoorwegondernemingen. The Breakers werd in 1895 gebouwd als zomerresidentie voor Cornelius Vanderbilt II. Hij stierf in 1899 op 55-jarige leeftijd aan een hartaanval en liet het huis na aan zijn echtgenote. Het landhuis trekt jaarlijks meer dan 300.000 bezoekers.

Voor een bezoek met hoofdtelefoon betaal je 26 $ maar je krijgt er wel waar voor je geld. De meer dan 70 kamers tellende villa is werkelijk een lust voor het oog. Het is weliswaar een samenraapsel van verschillende stijlen en décors maar het is met klasse gedaan. De keuken is een juweeltje.

Na de rondleiding hebben we nog tijd voor een kopje koffie in de luxueuze tuinserre. Ondertussen is de zon doorgebroken en daarom besluiten we om al wandelend de terugtocht te ondernemen. Onderweg houden we regelmatig halt aan de indrukwekkende landhuizen die één voor één een foto waard zijn.

Newport staat tevens bekend als de locatie waar in 1881 het eerste kampioenschap van de United States National Lawn Tennis Association werd gehouden. Jaarlijks gaat hier in de week na Wimbledon het Hall of Fame ATP tennistoernooi door. In de tabel met finalisten vinden we in 2010 en 2011 onze landgenoot Olivier Rochus terug maar hij heeft helaas beide finales verloren.

Om 5:00 PM vertrekt de laatste water shuttle terug richting schip en die willen we zeker niet missen. Ons laatste uurtje in Newport slenteren we door de gezellige winkelstraatjes waar, hoe kan het ook anders, de maritieme sfeer in alles is terug te vinden. Heel charmant!

Als we ons omstreeks 7:00 PM aanmelden in restaurant Concerto blijken alle tafels volzet. We hebben op voorhand een vrije dinnertime geboekt. Dat leek ons handig want dan zit je niet vast aan een bepaald uur maar het nadeel is dat er niet altijd onmiddellijk een tafel voor je beschikbaar is. Vanavond moeten we blijkbaar 20 minuten wachten en we besluiten de Horizon Court op te zoeken, het buffetrestaurant op deck 16.

We worden daar onmiddellijk verrast door het enorme aanbod. Tot onze verbazing zien we in het voorgerechtenbuffet identiek dezelfde “shrimp cocktail” staan dan deze van gisteravond bij de tafelbediening. Toen stond de coupe weliswaar op een mooi gedresseerd bord waar je ze nu zelf uit de koelvitrine moet halen. Ook de smaak is identiek. We zijn echt onder de indruk van dit buffetrestaurant, zowel qua aanbod als smaak. Dit zou wel eens een vaste gewoonte kunnen worden.

Om 10:00 PM is er in het Princess Theater dat plaats biedt aan bijna 1000 mensen, de tweede voorstelling van vanavond van het muzikaal spektakel “Bravo”. Thema: populaire klassieke muziek met live orkest en zang. Erg goed. Nog een kort bezoekje aan de Princess Shops en onze eerste “cruisedag” zit erop.

 

Dag 5: Boston

Boston is de hoofdstad van de staat Massachusetts en stond ook al lang op ons verlanglijstje. Vandaag is het zover. De afstand tussen de aanlegplaats en het centrum van Boston is te groot om te voet af te leggen. We hebben dan ook gisteren een plaatsje gereserveerd op één van de bussen die ons naar het centrum zal brengen. Boston heeft heel veel te bieden en dus willen we er zo snel mogelijk zijn. De eerste bussen vertrekken om 9:00 AM en om geen tijd te verliezen, ontbijten we in de Horizon Court. Dit gaat erg vlot en is bovendien ook nog erg lekker en zeer uitgebreid.

 

 

 

We zijn echter blijkbaar niet de enigen die een vroeg vertrek gepland hebben. Er staat al een lange wachtrij om het schip te verlaten en we vrezen al het ergste. Die vrees verdwijnt onmiddellijk als we voet aan wal zetten want daar staan een 50-tal bussen klaar om de cruisepassagiers naar Boston te voeren. Een half uur later stappen we uit ter hoogte van het New England Aquarium aan Atlantic Avenue. En dat kan niet beter want we hebben een bezoekje gepland aan de USS Constitution en de watertaxi naar daar vertrekt aan de pier van dit aquarium. De USS Constitution is een historische driemaster uit 1797 en het belangrijkste Amerikaanse oorlogschip. Ooit heb ik dit schip als modelbouwdoos van mijn Jeannine cadeau gekregen en het fraaie resultaat staat trouwens nog thuis te pronken. Reden genoeg dus om dit scheepvaartmonument op ware grootte te ontdekken. De overzet met de watertaxi duurt ongeveer 20 minuten en de aanlegplaats is de Charlestown Terminal. Het USS Constitution museum ligt op 5 minuten wandelafstand en is werkelijk een bezoekje waard. Het schip zelf ligt, na al zijn ongelooflijke avonturen, nu hier onder een stralend blauwe hemel te genieten van zijn verdiende rust. Indrukwekkend!

Via de Nord Washington Street Bridge steken we de Charles River over en in Hull Street ter hoogte van Copp’s Hill Burying Ground stoten we op het merkteken van het Freedom Trail. Dit is een met rode bakstenen aangeduide wandelweg van ongeveer 2,5 mijl door historisch Boston. We passeren alle locaties die van cruciaal belang zijn geweest bij het ontstaan van een onafhankelijk Amerika. Het meest imposante is het Massachusetts State House.

Onze laatste stopplaats is Faneuil Hall. Dit is een in 1743 geopende overdekte marktplaats met op het verdiep een vergaderruimte. Daar werden de plannen gesmeed voor een onafhankelijk Amerika en wordt daarom “The Cradle of Liberty” genoemd. De marktplaats is er eentje met klasse, mooi décor, leuke winkeltjes en kraampjes en je kan er dé Boston classic proeven: Boston Cream, een erg lekker gebakje met pudding en chocolade.

Alvorens de opstapplaats van onze bus terug te bereiken, springen we nog even binnen in de “Cheers” bar die model gestaan heeft voor de gelijknamige populaire TV serie. Als we de aanlegplaats bereiken is het ongeveer 7:00 PM en worden we getrakteerd op een wonderlijke zonsondergang. Een gepast einde van een fantastische dag. De Horizon Court maakt indruk en ook vanavond trekken we naar daar voor ons avondmaal. De show van vanavond is een zang- en dansspektakel met de mooiste scénes uit legendarische musicals. Andermaal klasse!

Dag 6: Bar Harbor

Ondertussen zijn we in de staat Maine gearriveerd. Ook hier is de haven te klein voor de Regal Princess en daarom worden we weer met de water shuttles naar het vasteland gevoerd. Bar Harbor is een klein kuststadje ten noorden van het Acadia National Park. Vroeger was Bar Harbor hét vakantieoord van welgestelde Amerikanen en wiens naam staat ook hier in de lijst van beroemde eigenaars? Inderdaad… Vanderbilt.

 

Princess Cruise  - Bar Harbour

 

We hebben op voorhand de uitstap naar Acadia National Park geboekt. Jaarlijks komen hier meer dan 3,5 miljoen bezoekers en vooral in de herfst is het park populair omwille van de schitterende herfstkleuren. Ook wij hopen iets van deze jaarlijkse kleurenpracht te zien maar die hoop wordt ons al vlug ontnomen. De gids vertelt namelijk dat de weersomstandigheden van de voorbije zomer de verkleuring vertraagd heeft. Centraal in Acadia NP ligt Mount Cadillac. Van op de top zou je een geweldig uitzicht moeten hebben op de ruwe kustlijn van Maine en de schilderachtige dorpjes maar dan komt de tweede tegenvaller, boven op de berg hangt er een dikke mist zodat het uitzicht zeer beperkt is.

Als we terug afdalen komt de zon er echter door en krijgen we de ruwe en soms erg steile kustlijn te zien. Onze gids herhaalt constant welke mooie foto’s je hier wel niet kan maken maar doet blijkbaar geen enkele moeite om de bus even langs de kant te zetten aan één van de vele viewpoints. Jammer want het is een spectaculair beeld.

De rondrit duurt ongeveer 2,5 uur waardoor we nog ruimschoots de tijd hebben om het gezellige Bar Harbor te verkennen. Main Street wordt aan beide zijden geflankeerd door de meest boeiende winkeltjes met heel leuke maritieme interieurs. Sfeer verzekerd. Het is ondertussen eb en de brede kiezelstranden nodigen uit  tot een strandwandeling. Donkere wolken komen opzetten waardoor we onze wandeling vroegtijdig moeten afbreken. Terug naar Main Street waar we in de Stadium Pub aanschuiven voor een overheerlijke blauwe bessentaart. Naast verse kreeft is dit een absolute must in Maine. De uitbater is gecharmeerd door het feit dat toeristen uit België zijn bessentaart zo overheerlijk vinden. Trots toont hij ons zijn unieke verzameling levende kreeften die in grote aquaria in de zaak staan opgesteld. Jammer genoeg tikt de klok hier ontzettend snel en moeten we terug naar de haven want om 6:00 PM vertrekt onze laatste taxi richting Regal Princess.

Niet meer nodig te vertellen dat we ondertussen vaste klant geworden zijn in het buffetrestaurant Horizon Court. We pikken weer een showtje mee. Vanavond staat Lou Gazzara op het programma. Hij is een finalist van American Idol met een eigen show in Las Vegas maar het optreden is iets teveel Vegas getint. Goed maar niet geweldig.

Ondertussen is er ook een danswedstrijd bezig in de Piazza op deck 5. Vanaf het balkon volgen we het blijkbaar erg gesmaakte spektakel. Wij weten dat we geen goede dansers zijn en houden ons aan de kant, en zo te zien, zitten er enkele danskoppels tussen die dit misschien beter zelf ook hadden gedaan.

 

Dag 7: St John (Canada)

We zijn deze morgen om 8:00 AM aangemeerd in de haven van St. John in de Canadese provincie New Brunswick.

St. John is de derde grootste haven van Canada en heeft toeristisch gezien niet zo heel veel te bieden. Er zijn prachtige winkelgalerijen die ook ondergronds met elkaar verbonden zijn. Daar steek je echter niet al te veel van op en winkels zijn er overal, dus kiezen we voor de daguitstap naar het havenstadje St. Andrews. Ook die uitstap hebben we op voorhand geboekt. Alvorens de opstapplaats van de tourbus te bereiken moeten we langs een identiteitscontrole want we zetten voet aan wal in Canada. Daarna worden we door een overdekte markt geloodst met alle mogelijk souvenirs maar hier is er geen tijd voor want onze bus staat vertrekkensklaar. Aan de verwelkoming door gids Marylin merk je dat dit een aangename uitstap gaat worden.

Gedurende het ganse traject van meer dan een uur van St. John naar St. Andrew krijgen we amper een woning te zien want alles is puur natuur, maar wel veel interessante informatie. St. Andrews is gezellig maar klein waardoor we er eigenlijk vlug door zijn. En dat moet ook want onze volgende halteplaats is het Van Horne Mansion op Ministers Island en dat is enkel met laagtij te bereiken want er is geen brug. Het verschil tussen eb en vloed is hier een indrukwekkende 6 meter waardoor er enkele uren per dag over de droogstaande zeebodem heen en terug naar Ministers Island gereden kan worden. Eerst wordt ons op het terras van het landhuis de lunch aangeboden. Jammer genoeg is het vandaag bewolkt en winderig maar de locatie is geweldig.

Na de lunch volgt de rondleiding. Van Horne kreeg in 1881 de opdracht van de Canadese staat om de Canadian Pacific Railway te bouwen. In 1890 kocht hij Ministers Island en bouwde er een statig landhuis met de allernieuwste voorzieningen voor die tijd. Van Horne’s grootste passie was paarden en vee fokken en daarvoor bouwde hij een gigantische houten schuur. Omwille van haar historische en bouwkundige waarde werd deze schuur volledig gerestaureerd.

Op onze terugweg doen we de Bay of Fundy aan. Dit is één van Noord Amerika’s 7 natuurwonderen. De Bay of Fundy heeft wereldwijd het allerhoogste verschil in waterstand tussen eb en vloed. De hoogte is afhankelijk van weersomstandigheden en maanstand maar bedraagt gemiddeld toch 10 meter.

Daardoor ontstaat er een uniek fenomeen. Bij laag water stroomt het water van de Annapolis River richting zee maar bij vloed stroomt de zee richting binnenland. In een tijdsspanne van 12 uur is het éénmaal eb en vloed en in die tijd is er meer water in en uit de baai gestroomd dan door alle rivieren van de wereld in dezelfde tijdsspanne. Ongelooflijk. Om die waterkrachten te benutten werd er een centrale gebouwd die door middel van de stromingen tussen eb en vloed, energie opwekt en dit is de enige van dit type in Noord Amerika.

De tourbus zet ons af aan de overdekte markt van deze morgen en nu is er wel nog tijd om even te slenteren tussen de souvenirshops. Toch even wennen want hier natuurlijk geen Stars and Stripes meer maar overal Maple Leafs.

De avonden hebben ondertussen een vast stramien gekregen: lekker douchke, lekker eten, lekkere koffie en een leuke show. En vanavond is dit topklasse want ze brengen de eigen productie “Fiera”. Een zang- en dansspektakel dat plaats vindt op een 19de eeuws kermisplein. Broadway klasse! De Regal Princess heeft ons hart gestolen.

 

Dag 8: Halifax (Canada)

Gisteravond op het buitendek was het druilerig, koud en winderig. Vanmorgen is het één en al zon. We ontbijten met zicht op het symbool van Halifax: de vuurtoren. De aanlegplaats ligt op wandelafstand van het centrum, dus kunnen we vandaag op eigen ritme de stad verkennen. Halifax is de hoofdstad van de Canadese provincie Nova Scotia en is de tweede grootste Canadese kuststad (na Vancouver).

We voelen ons hier onmiddellijk thuis. Alles heel netjes, vriendelijke mensen, leuke winkeltjes, veel groen, kortom een erg leuke stad.

Onze eerste stopplaats is de prachtige nieuwe bibliotheek, een mooi staaltje van moderne architectuur met een geweldig interieur. Er is daar ook een mooi cafetaria met zicht op de stad maar de bediening is er te traag. Geen nood, in het centrum zijn er leuke gelegenheden genoeg. Op nu naar het Maritime Museum of the Atlantic. Een prachtig museum met wondermooie schaalmodellen van schepen in alle groottes en vormen. Wij komen echter vooral voor het deel over de Titanic. Halifax lag het dichtst bij de plaats waar de Titanic in 1912 verging en van daaruit vertrokken ook de eerste reddingsschepen. In Halifax liggen ook een 150tal ongeïdentificeerde slachtoffers begraven. De tentoonstelling is echter minder dan verwacht. Het spitst zich vooral toe op de hulp vanuit Halifax en de namen van de slachtoffers. Er zijn wel enkele originele houten decoraties te zien die in Halifax zijn aangespoeld. Het museum heeft een mooi dakterras met prachtig zicht op de haven.

Van zee naar groen is maar een kleine stap want iets verderop liggen de weelderige Halifax Public Gardens. Ze dateren van 1867 en het is het oudste Victoriaanse park in Noord Amerika. Dan vatten we de klim aan naar Citadel Hill. Dit is een stervormig verdedigingswerk dat in de 18de eeuw de haven van Halifax moest beschermen. De Old Town Clock is een niet te missen monument bovenop de heuvels met weeral een schitterend zicht op de haven. We slenteren nog wat door het centrum om via de Waterfront Promenade terug aan ons “bootje” te belanden.

Ons avondritueel bevalt ons nog steeds dus ook vanavond gaan we er weer voor. Vanavond komt die gast van Las Vegas weer optreden maar één keer was voldoende geweest.

 

Dag 9: Op zee

Halifax ligt op ongeveer 630 zeemijl (= ongeveer 1 800 km) van New York. Gisteravond om 10:00 PM werd het anker gelicht, vandaag zitten we de ganse dag op zee en morgenvroeg om 6:00 AM meren we aan op onze vertrekplaats in Brooklyn. Het is ons opgevallen dat er de vorige dagen van deze Princess Cruise heel wat passagiers aan boord bleven tijdens een havenstop. Wij hebben elke minuut aan land benut waardoor we nog niet alle hoekjes van de gigantische Regal Princess verkend hebben. Het schip deed zijn eerste cruise in 2014, ze heeft een lengte van 330 meter en accommodaties voor 3560 passagiers.

Starten doen we met een uitgebreid ontbijt en dan naar buiten. Het is weeral stralend weer en alhoewel we geen zonnekloppers zijn, kunnen we toch niet weerstaan aan de comfortabele ligstoelen. Na een uurtje hebben we het wel gehad en gaan op verkenning uit. We doorkruisen het schip van boven naar onder en van links naar rechts. Als we op deck 18 “The Sports Deck” de loop- en wandelpiste verkennen, krijgen we de melding dat er dolfijnen gespot zijn aan de Port Side (bakboord = links in de vaarrichting) van het schip. We haasten ons naar die kant en zien een vijftal dolfijnen die gedurende een tijdje het traject van ons schip volgen. Geweldig!

Nog gauw een partijtje minigolf en dan terug naar deck 17 “The Sun Deck”. De ijsjes zijn niet lekker, het zalige zonnetje daarentegen wel. Vanop deck 16 en 17 heb je zicht op een gigantisch scherm waar dagelijks films vertoond worden. We hebben er nog geen enkele gezien maar vandaag genieten we van The Greatest Showman. Nog even de laatste warmte van de ondergaande zon meepikken om dan met pijn in het hart te genieten van een feeërieke Princess Cruise zonsondergang.

 

Princess Cruise - Zonsondergang

 

Aan onze kajuit hebben we nog een laatste gesprekje met onze zeer aangename Stateroom Steward Jurii. We gaan hem missen. Ook voor ons laatste dinner gaan we naar de Horizon Court.   We hebben vandaag de buitendecks van de Regal Princess grondig verkend en nu maken we nog een laatste ronde langs de leukste binnenplekjes die we op onze voorbije avonden hebben ontdekt. De Regal Princess heeft ons in de watten gelegd, we gaan haar missen.

Dag 10: Terugreis

We hebben gekozen om zelf met onze bagage het schip te verlaten. Zodoende zijn we niet gebonden aan een vertrekuur en kunnen we rustig ontbijten en het schip verlaten als de grootste drukte achter de rug is.

Ons vliegtuig richting Brussel vertrekt pas om 7:40 PM  vanuit de JFK Airport en onze luchthaventaxi komt ons om 11:30 AM oppikken. Tijd genoeg voor een laatste ontbijt in de Horizon Court maar eerst nog even genieten van het geweldige panorama van een ontwakend Manhattan. Dit zal echt een onvergetelijke indruk nalaten.

Na een laatste koffie in de Piazza op deck 5 verlaten we om 11:00 AM de Regal Princess. Onze taxi is stipt op tijd. Ook die rit hebben we op voorhand bij Go Airlink NYC geboekt en hun service is perfect.

Om 12:30 PM stappen we de luchthaven binnen en dan start het lange wachten. Gelukkig heeft de JFK Airport heel wat shops en restaurants om de tijd te doden.

Ook tijd genoeg om onze belevenissen van de afgelopen dagen te overlopen. Ons verblijf aan boord van de Regal Princess was geweldig, werkelijk geen enkel minpuntje. Maar je kan een cruise natuurlijk niet vergelijken met een Road Trip. Tijdens een cruise hangt alles op aan een strak tijdsschema waardoor er weinig ruimte is voor eigen inbreng. Dit in tegenstelling tot een Road Trip, waar we natuurlijk ook gebonden zijn aan hotelboekingen, maar onze dagindeling bepalen we toch zelf.

We zijn ontzettend tevreden over onze reis en we doen dit vast en zeker nog, maar volgende keer zal het toch wel een Road Trip worden.

 


Princess Cruise van New York naar New England en Canada

Leestijd: 25 min