Het is een wereldwijd bekend fenomeen: De rijkste voetbalclubs ter wereld hebben allemaal een suikeroompje, studentes bieden hun gezelschap aan aan rijke sugardaddy’s om zo geld voor hun studie te krijgen en rijke, inmiddels grijze mannen lopen met vrouwen rond die de leeftijd van hun kleindochter heeft… Hoewel we allemaal weten dat een sugardaddy een rijke snoeperd is die een mooie, jonge vrouw aan zich weet te binden door haar alles te kopen wat ze maar wil, weten maar weinig mensen dat de term ooit zijn oorsprong vond in San Francisco.

 






Big Alma, de kunstzinnige vrouw die de wereld aan de Sugar Daddy hielpAlma de Bretteville

Daarvoor moeten we terug naar de laatste jaren van de negentiende eeuw, toen een 19-jarige kunstacademiestudente in de City by the Bay werd benaderd door een kunstenaar om model te staan voor een nieuw monument dat op het centrale plein Union Square moest verrijzen. Haar naam was Alma de Bretteville, een kunstliefhebber die maar wat graag zelf als kunstenares aan de slag wilde. Een probleempje: haar van oorsprong Deense ouders hadden het niet breed, waardoor het collegegeld voor de kunstacademie in San Francisco niet altijd even makkelijk betaald kon worden.

Alma’s vader deed echter wat hij kon om het aanzien van de familie De Bretteville in de stad te vergroten en zodoende meer geld binnen te slepen, maar niets leek te helpen. Zelfs niet toen hij opeens met een verhaal op de proppen kwam dat ze niet van Deense komaf waren, maar regelrecht van een Frans koningshuis afstamden. De De Bretteville’s bleven arm en dus zat er voor Alma niets anders op dat zichzelf als model te ‘verhuren’ voor diverse kunstprojecten. Ook naaktmodelklussen wees ze daarbij niet af.

George Dewey

Nu speelde het wel mee dat Alma een lust voor het oog was in haar jonge jaren, waardoor kunstenaars haar met alle liefde gebruikten als hun muze. Voor de jonge Deense sneed het mes echter aan twee kanten, want behalve geld voor haar studie, leerde ze zo ook het vak van professionele kunstenaars en bouwde ze een aardig netwerk op. En toen kwam in 1901 die vraag of Alma model zou willen staan voor een monument voor admiraal George Dewey, die de Amerikanen een grote zege had bezorgd tijdens een zeeslag met de Spanjaarden bij de Filippijnen. Alma zou als godin van de overwinning met een drietand en rozenkrans in haar handen bovenop een grote pilaar komen te staan. De jonge studente stemde in met de opdracht en ontwerper Robert Aitken en architect Newton Tharp gingen aan de slag.

Dewey Monument

Het tweetal was echter niet de enige met een ontwerp voor het Dewey Monument. Meerdere partijen leverden een idee in, waardoor er een speciale commissie werd opgericht, bestaande uit enkele nobelen uit San Francisco, die alle ideeën naast elkaar zou leggen en uiteindelijk tot een afgewogen beslissing zou komen.

Adolph Spreckels

In die commissie zat ene Adolph Spreckels, een breed gerespecteerde suikerbaron uit de stad. Hij was 44 jaar oud, gelukkig getrouwd en was samen met zijn broers verantwoordelijk voor de Spreckels Sugar Company. Toen de ontwerpers van de verschillende monumenten hun ideeën aan de commissie moesten presenteren, viel het oog van Spreckels direct op de prachtige jongedame die model stond voor het Tharp/Aitken-ontwerp. De twee raakten aan de praat en de oude suikerbaron was op slag verliefd op de 19-jarige Alma.

Getrouwd of niet, Adolph vroeg Alma mee uit en nam haar op verschillende dates mee naar de chiqueste restaurants in San Francisco. Ook kocht hij haar de duurste cadeaus die ze maar kon wensen. Alles om het hart van de jonge schone voor zich te kunnen winnen. Na enkele dates liet Alma haar charmeur weten dat ze toch wel echt onder de indruk was van alle moeite die Adolph voor haar deed. Gezien het grote leeftijdsverschil tussen de twee, noemde Alma Adolph meermaals haar ‘sugar daddy’. Toen ze dat ook in het openbaar ging doen als de twee samen op stap waren, was een nieuw fenomeen geboren.

Ondertussen had Adolph er bij de commissie op aangedrongen dat er toch echt voor het monument met Alma bovenop gekozen moest worden. Die stemden uiteindelijk in, waardoor Alma sinds 1903 het centrale plein van San Francisco siert. Adolph was zo verliefd op de jonge vrouw dat hij besloot zijn eigen vrouw te verlaten en Alma ten huwelijk te vragen. Die stemde daarmee in en kreeg als cadeau een prachtig landhuis op de top van Pacific Heights van haar nieuwe man.Alma, die vanwege haar lengte bekend kwam te staan als Big Alma, gebruikte het geld van haar rijke echtgenoot voornamelijk om de kunst in het toentertijd nog stoffige San Francisco een boost te geven. Tijdens een reisje naar Parijs was ze geïnspireerd geraakt door de klasse en netheid van de Franse hoofdstad en dat wilde ze ook in San Francisco terugzien.

Union Square

Ode aan Big Alma

Dankzij investeringen van de Spreckels werd onder meer het Palace of Fine Arts en het Legion of Honor Museum gebouwd. Die laatste heeft Adolph zelf niet meer afgerond kunnen zien, aangezien hij in 1924 op 67-jarige leeftijd overleed. Alma was destijds net 43 jaar en erfde het complete fortuin van de suikerbaron, dat ze gul doneerde aan diverse kunstprojecten in de stad. Dat leverde haar om latere leeftijd het koosnaampje Oma van San Francisco op. Alma werd zo populair in de stad, dat het Dewey Monument op Union Square voor de locals niet zozeer een herinnering is aan de heldendaden van de Amerikaanse admiraal, maar meer een ode is aan Big Alma.

Meer van dit soort verhalen vindt je in de “niet standaard” reisgids van Kevin Lux.

Tekst en foto’s Big Alma : Kevin Lux







Big Alma, de kunstzinnige vrouw die de wereld aan de Sugar Daddy hielp

Leestijd: 5 min